طرح پارچه پیچی طاق پیروزی پس از سالها که این ایده در آتلیه هنرمند محیطی ولادیمیروف جاواچف در حوالی همین طاق در فرانسه خلق شد بود، به اجرا در آمد.

به گزارش گالری آنلاین، کریستو ولادیمیروف جاواچف 13 ژوئن 1935 در گابروو ، بلغارستان متولد شد. او بلغارستان را در سال 1956 ترک کرد، ابتدا به پراگ و سپس به چکسلواکی رفت، و بعد در سال 1957 به وین، اتریش رفت و در ادامه در ژنو سوئیس ساکن شد. کریستو در سال 1958 ، به پاریس رفت و در آنجا با ژان کلود دنات دو گیلبون، نه تنها همسرش ، بلکه شریک زندگی او در خلق آثار هنری برجسته محیطی اش آشنا شد. ژان کلود در 18 نوامبر 2009 و کریستو در 31 مه 2020 در خانه خود در شهر نیویورک درگذشت ، جایی که 56 سال زندگی کرد.

از اجسام پیچیده اولیه تا پروژه های بیرونی برجسته ، آثار هنری کریستو و ژان کلود از مرزهای سنتی نقاشی ، مجسمه سازی و معماری فراتر رفت. در تلاش برای به چالش کشیدن مکان های آشنایی که بارها دیده شده اند، کریستو و کلود دست به کادو پیچ کردن محیط‌های مختلف عمومی زدند.

بسته‌بندی پارلمان آلمان اثر کریستو و ژان کلود (1995)

بیشتر چیدمان‌های آنها اندازه‌های بسیار بزرگ دارند و از نظر بصری چشمگیر و بحث‌برانگیز بودند. فرایند ساخت بیشتر آنها از دیدگاه فنی، مذاکره سیاسی، مجوزهای محیط‌زیستی و رضایت افکار عمومی، سال‌ها و گاهی دهه‌ها زمان می‌برد. این زوج از دریافت کمک هزینه، کمک‌های مالی یا پول‌های عمومی خودداری می‌کردند و در عوض تأمین مالی کارهایشان را از طریق فروش آثار هنری خود انجام می‌دادند.

جزایر محصور، کریستو و ژان کلود در فلوریدا آمریکا (1983 – 1980)

کریستو هنرمند ابداع کننده مجسمه لفافی و شخصیتی برجسته در حوزه هنر محیطی است.

به سبب طرح هایی که از طریق لفاف کردن و بسته بندی بناهای عمومی و استتار مناظر طبیعی اجرا کرده است، شهرت جهانی دارد. سازه‌هایی همچون پل‌ها، ساختمان‌ها، و حتی سواحل دریا را برای مدتی معیّن با پارچه‌ای مصنوعی و پلاستیک می‌پوشاند و ریسمان‌پیچ می‌کرد. کار بسته بندی او با اشیاء کوچک همچون قوطی های رنگ شروع شد و به تدریج درختان، خودرو، ساختمان‌ها و حتی بخش هایی از منظره طبیعی را در برگرفت.

پارچه‌پیچی بنای عظیم طاق پیروزی فرانسه رویای ۶۰ ساله این زوج هنرمند بوده است. این اثر هنری موقت در پاریس، به مدت 16 روز از شنبه 18 سپتامبر تا یکشنبه 3 اکتبر 2021 در معرض دید علاقمندان قرار دارد. این پروژه با مشارکت Centre des Monuments Nationaux و با هماهنگی شهرداری پاریس همچنین حمایت مرکز پمپیدو انجام شد. طاق پیروزی در 25 هزار متر مربع پارچه پلی پروپیلن قابل بازیافت به رنگ آبی نقره ای و با 3 هزار متر طناب قرمز پیچیده شده است.

کریستو هنگامی که به پاریس رسید، یک اتاق کوچک در نزدیکی طاق پیروزی اجاره کرد و از آن زمان مجذوب بنای یادبود شد. در سال 1962، او یک فتو مونتاژ از طاق پیروزی پیچیده آماده کرد و در سال 1988، یک کولاژ ساخت.