والتر دی ماریا در مجسمه‌هاد و چیدمان‌های خود، رابطه بین امر نسبی و مطلق را با استفاده از مولفه‌های هندسی اساسی برای تولید تکرارهای عالی بررسی کرد.

به گزارش گالری آنلاین، او با چیدمان فرم‌ها بر اساس توالی‌های ریاضی، در تقاطع‌های مینیمالیسم، هنر مفهومی و لند آرت کار کرد و توجه را به محدودیت‌های فضاهای گالری، اولویت دادن به آگاهی بدنی، و مکان‌یابی محتوای یک اثر هنری در بیننده جلب کرد.

در سال 1960، پس از اتمام دوره کارشناسی ارشد خود در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، دی ماریا به شهر نیویورک نقل مکان کرد. دو سال بعد، او کار خود را در گالری که با رابرت ویتمن در خیابان گریت جونز تأسیس کرد، به نمایش گذاشت. او تحت تأثیر همتایان خود، از جمله دونالد جاد و عضو فلوکسوس، لا مونته یانگ، مجموعه‌های مجسمه‌سازی سریالی و شماره‌دار از فولاد ریخته‌گری و صیقلی تولید کرد.

کارا واندر ویگ، مدیر ارشد گاگوسیان، که به مدت یک دهه با دی ماریا کار کرده است، خاطرنشان کرد: «با استفاده از مطالب آرشیوی به ندرت دیده شده از استودیوی هنرمند و دانش متخصصان متعدد در این زمینه، از جمله رئیس قدیمی استودیو والتر، برای ساخت این کتاب تجربه قابل توجهی بوده است. نبوغ والتر و پیچیدگی مجسمه او - هم در مفهوم و هم در شکل - هرگز به این اندازه آشکار نبوده است و اثر بی زمانی عمیقی دارد.

در حالی که دی ماریا بیشتر به خاطر مجسمه‌های عمومی تعاملی و آثار تاریخی لند آرت شناخته می‌شود، نقاشی، طراحی، و فیلم و همچنین آهنگ‌سازی و نوشته‌های موسیقی خلق میکرده است