مشکلات رشته صنایع دستی در دانشگاه‌ها
مدیر گروه رشته صنایع دستی دانشکده هنرهای کاربردی دانشگاه هنر گفت: رشته صنایع دستی هم اکنون هدفمند نیست، شرح درس و تصمیم‌گیری برای رشته صنایع دستی مربوط به سال ۶۲ است که نیاز به بازنگری و به‌روز شدن دارد و این دروسی که برای این رشته در نظر گرفته شده است باید هدفمندتر و به شکل اختصاصی دنبال شود.
به گزارش گالری آنلاین به نقل از ایسنا، رسول جلیلی، مدیر گروه رشته صنایع دستی دانشکده هنرهای کاربردی دانشگاه هنر درباره رشته صنایع دستی و مشکلات این حوزه گفت: یکی از مهمترین مشکلاتی که وجود دارد بحث بودجه کلی دانشگاه هست که در این زمینه کلا دانشگاه هنر، دانشگاه فقیری به حساب می‌آید و برای حل این معظل ما باید به سمت درآمدزایی که یکی از اهداف بلندمدت دانشگاه تعریف شده، حرکت کنیم و مستقل پیش برویم و با این رویه طبیعتا، نیازی به بودجه‌ای که از وزارت برای آن اختصاص داده شده ندارد، ولی به صورت کلی بخواهیم بگوییم ما الان عمده مشکلاتی که داریم، یکی کمبود فضای فیزیکی کارگاه هاست؛ یعنی از استانداردهای مورد نیاز فاصله زیادی داریم، به‌روز نبودن امکانات و تجهیزات کارگاهی مشکل بعدی در رشته صنایع دستی محسوس است که برای به‌روز کردن و مدرن‌تر کردن آثاری که از این کارگاه‌ها خارج می شود باید همپای کشورهای دیگر که مدت‌ها این مسیر را طی کردند و از تجربیات آنها بخواهیم استفاده کنیم لازم است که به تجهیزات مدرن و تکنولوژی پیشرفته مجهز باشیم.
هم‌راستا کردن علم روز و فرهنگ غنی هنری کشورمان الزامی است
وی افزود: شاید یکی از مشکلاتی که می‌شود در میان مدت حل کرد، مشکل کمبود نیروی متخصص و آموزش دیده در حوزه اساتید است، (کمبود اساتید مجرب در حوزه صنایع دستی) که با سرمایه‌گذاری و یک دوراندیشی، شاید بشود افرادی را جهت آموزش و کسب تجربه‌های بیشتر به کشورهای دیگر که تجربه‌های مختلف هنری به ویژه در زمینه صنایع دستی را دارند، فرستاد تا بتوانند تجربیات آنها را به کشور منتقل کنند، ضمن اینکه صنایع دستی ما دارای مشخصاتی مختص به فضای بومی و فرهنگی ایران است، از طرفی می‌شود با هم راستا کردن علم روز و فرهنگ غنی هنری کشورمان، طبعا قدم‌های بهتری در این زمینه برداشت.
مدیر گروه رشته صنایع‌دستی دانشکده هنرهای کاربردی دانشگاه هنر، اظهار کرد: در رشته صنایع‌دستی بیشتر تاکید باید روی بخش هنری آثار باشد و یک بخش آن برمی‌گردد به تسلط به تکنیک، یعنی آشنایی به علم روز دنیا و قطعا طی کردن این مراحل، کمک بزرگی به عنوان تکنیک برای آفرینش آثار در این حوزه به شمار می‌رود.
جلیلی گرایشی نبودن رشته صنایع دستی را یکی دیگر از مشکلات این حوزه برشمرد و بیان کرد: دانشجویانی که وارد این رشته می‌شوند از ابتدا مسیر نهایی آنها مشخص نیست، یعنی ما گرایش‌های مختلفی از چوب، بافت، شیشه، جواهر، در رشته صنایع دستی داریم، دانشجویانی که وارد این رشته می‌شوند متاسفانه در ترم‌های مختلف با گرایش‌های متفاوت سر و کار داشتند و نمی‌توانند روی یک حوزه تمرکز کافی داشته باشند و در نهایت بیش از یک سال نمی‌توانند روی حوزه تخصصی خودشان کار کنند و این زمان محدودی برای دانشجویان است.
وی در ادامه گفت: رشته صنایع دستی هم اکنون هدفمند نیست، شرح درس و تصمیم‌گیری برای رشته صنایع دستی مربوط به سال ۶۲ است که نیاز به بازنگری و به‌روز شدن دارد و این دروسی که برای این رشته در نظر گرفته شده است باید هدفمندتر و به شکل اختصاصی دنبال شود.
کمبود اساتید خیلی محسوس نیست اما با ایده‌ها فاصله داریم
مدیر گروه رشته صنایع دستی دانشگاه هنر، در پاسخ به این سوال که آیا در رشته صنایع دستی کمبود اساتید مطرح است یا خیر، افزود: کمبود اساتید خیلی محسوس نیست اما با ایده‌ها فاصله داریم، اساتید مجرب‌تری را هم می‌شود دعوت کرد ولی در صورتی که این رشته به شکل تخصصی در دانشگاه هنر دنبال شود، یعنی دانشجو از سال اولی که وارد حوزه صنایع دستی می شود، در حوزه مشخصی تا چهار سال در آن حوزه به عنوان مثال حوزه جواهر کار کند و در نهایت به عنوان یک متخصص موفق در حوزه کارآفرینی و اشتغال‌زایی در مرحله بعد از فارغ التحصیلی وارد جامعه شود.
هدف دانشگاه هنر تربیت دانشجوی کارآفرین است
جلیلی بیان کرد: دانشجویان رشته صنایع دستی بعد از فارغ‌التحصیل شدن نیازی به استخدام شدن در مرکز یا یک واحد صنعتی را ندارند، زیرا یکی از اهداف این حوزه هنری در دانشگاه هنر، تربیت دانشجویانی است که بتوانند به صورت کارآفرین و مستقل، هنر صنایع دستی را از، مثلا یک کارگاه خانگی گرفته تا کارگاه نیمه‌حرفه‌ای ، حتی تمام‌حرفه‌ای شروع کنند و این رویه مستلزم این است که نگاه حرفه‌ای‌تری به این رشته انداخته شود.