افتتاح نمایشگاه گروهی در مجموعه لاجوردی
به گزارش گالری آنلاین به نقل از روابط عمومی مجموعه لاجوردی :
نمایش آثاری از
هدیه احمدی، تهران - رسول اشتری، تهران - محمود بخشی، تهران - الیویا دانبر، ونکوور - الکس فرر، لیدز - آرش حنایی،تهران - بندیک هیپ، مونیخ - جکی ایروین، دوبلین - علیرضا محمدی، تهران - کریستین مولدریک، مونستر -
آیسا رشید، تهران - الناز صالحی، تهران - نسترن شهبازی، کرمان - نیکل ون دویونبادن، آمستردام
"بدیهى است كه در یك فضاى كارگاهى نیازى به هماهنگى میان هنرمندان نیست، برعكس برخى از روشهاى انتخاب كه شبیه به پاك كردن ماهى است . یعنى ابتدا ماهى را با آب سرد میشویند تا ترشحات لزج روى پوست از بین برود . سپس پشت چاقو را در طول ماهى از دم تا سر مى كشند تا فلس یا پولك ها كنده شوند . ماهى را میچرخانند و در خط شكمیاش نزدیك به باله، دنبال یك سوراخ كوچك میگردند . سپس نوك چاقو را در این سوراخ فرو میبرند و پوست را از دم تا آبشش شكاف میدهند . اندامهاى داخلى را به طور كامل خارج میكنند و ماهى را بار دیگر با آب سرد میشویند . در كارگاه اما هركس موضوعى را در پروسه تولید قرار میدهد . شاید هم گاهى بر حسب اتفاق تولیداتى در كنار هم نتیجهاى به بار آورند، اما اغلب اوقات هم هیچ اتفاقى نمیافتد جزاینكه اجزا و اشیا به آرامى جاى خود را پیدا میكنند . نه اینكه یك رابطه اطمینانبخش متقابل میانشان بوجود آید یا یك ژست رسمى به خود بگیرند و یا حتى به یك مجموعه واحد بدل شوند بلكه به مرور نظام حیرتانگیزى در این بینظمى پدیدار میگردد و این شاید بهترین شكل از نمایشى باشد كه نمایشگاهگردان ندارد . " آرش حنایى
افتتاحیه: جمعه 10 مهر ، ساعت 16 / بازدید 11 الی 29 مهر، همه روزه از ساعت 16 الی 20
کریمخان ، نجات اللهی ( ویلا ) ، سپند شرقی ، پلاک 20، ساختمان 32
تلفن : 021- 88911690
Obviously in a workshop setting the artists don’t need to be coordinated, as opposed to some selection methods. Thoseare not dissimilar to cleaning fish - you first hold the fish under cold water to wash off the slimy secretions; you scrape the scales with the back of the knife; you turn the fish over and look for a tiny hole close to the fin to poke the tip in and tear the underbelly from tail to grills for disembowelment before washing the fish again with cold water.
However, in a workshop each participant enters the process of production through a theme. At times, and by accident, some of the products follow parallel courses; but, in general, nothing happens, save that objects and parts slowly find their place next to each other. It is not that these final products establish a reassuring relationship with each other.
Or, that they pretend to be formally part of something bigger or that they come as one single collection, but over time an extraordinary order comes out of chaos and this may perhaps be an ideal exhibit without an exhibitor.
Arash Hanaei