به گزارش گالری آنلاین به نقل از ایرنا ، زمانی که 25 سال قبل روزنامه هنر تاسیس شد دیوار برلین تازه فرو ریخته و آینده ای از صلح و پیشرفت در انتظار جهان بود. اما واقعیت امروز جهان هولناک تر از تصورات و پیش بینی های ما است.

هنر باید واقعیت های تازه بیافریند
کلاوس بیزنباخ رییس موزه هنرهای مدرن نیویورک می گوید اگر به 25 سال گذشته نگاه کنیم و در همان حال آینده را نیز در نظر داشته باشیم، باید بگویم دنیای هنر مسیر خود را تغییر داده و بیش از قبل بر بازار هنری متمرکز شده است. اما هنر تنها این نیست، در مجموعه جوامع و تمدن ها هنر تنها مولفه ای است که باقی می ماند. دیدن تخریب آثار فرهنگی و هنری هزاران ساله واقعا ناراحت کننده است.
براساس گزارش روزنامه هنر وی افزود: هنر باید بتواند واقعیت های جدیدی را خلق کند، در راستای ارتقای محیط زیست خدمت کند. هنر باید راهکارهایی برای ایجاد جوامعی با صلح، آگاهی و تصورات بهتر گام بردارد.

هنر باید نقاط تاریک عرصه خود را روشن کند
ژی بینگ هنرمند چینی و معاون پیشین آکادمی مرکزی هنرهای زیبا آمریکا می گوید: پیش از اینکه به سوال به چه کار می آید هنر پاسخ دهم باید بگویم هنر مدرن هم مفید و هم مضر بوده است. امروزه ما در شرایطی زندگی می کنیم که هرج و مرج در نظام هنر به همان اندازه هرج و مرج در جهان واقعی است. قدرت سرمایه و کشمکش های فراوان جهان را به تغییرات بسیار سریع واداشته است آنچنان که توانایی انسان برای هضم و فرآوری همه این تغییرات به شماره افتاده است. بر همین اساس اذهان ما نمی تواند به خوبی قضاوت کند. اما اگر بخواهیم بدانیم هنر در این شرایط چه می تواند بکند باید بگویم می تواند به ما در بررسی سوء تفاهم ها و نقاط تاریک سازوکار خود هنر مدرن کمک کند.

هنر برای چیست؟
برنارد بلیستین رییس مجتمع هنری پمپیدو در پاریس می گوید: تبیین نقش هنر در جامعه دشوار است، از همان آغاز هنر بین دو قطب در نوسان بوده است؛ هنر با کاربردی اجتماعی و با کاربردی خصوصی تر. به نظر من امروزه هنرمندان نباید یکی از این کاربردها را برای رسیدن به دیگری کنار گذارند. اما شاید سخن ژان لوک گودار سینماگر برجسته را به یاد آوریم که می گفت: هنر برای چیست؟ هیچ...چه می خواهد: همه چیز و چه می تواند بکند؟ شاید کاری... مفید باشد.
برای اینکه هنرمندان نقش خود را در جامعه حفظ کنند، باید به یاد آورند هنرمند هستند و از نظر هنری به وقایع پیرامون خود پاسخ دهند. زیرا ابزارهای اقدام آنها هنرشان است. برای رسیدن به این هدف به نظر من هنر هنوز می تواند بر جهان تاثیر گذارد. در طول تاریخ هنر هرگز از اثبات این حقیقت بازنایستاده است.برای نمونه در دهه 1970 همواره این موضوع مطرح بود. من باور دارم هنرمندان آفرینش اشکال و جهان جدید را متوقف نخواهند کرد.

هنر یقینا بر جامعه تاثیر دارد
کارولین کریستوف باکاراگی یف نویسنده، مورخ هنری و موزه دار آمریکایی می گوید: همواره با قوت به تاثیرگذاری هنر و قدرت تغییردهی آن در جامعه معتقد بوده ام. هنر می تواند به زبانی صحبت کند که سیاست نمی تواند، سیاستمداران همواره درگیر کشمکش های ممکن هستند اما هنر می تواند به نوعی بن بست ها را دور بزند و به روش های مختلفی صحبت کند که توانایی درمان درگیری های اجتماعی را دارند. اما این کار را با ارتباط با دیگر مشکلات اجتماعی و آسیب های سیاسی از دوران تاریخی مختلف انجام می دهد. برای نمونه واکنش ما نسبت به بحران مهاجران سوریه این بود که در جزیره کاستلوریزو ایتالیا که محل ورود شماری از این مهاجران است برنامه پخت غذا راه انداختیم و به این شکل سه گروه یعنی مهاجران، گردشگران و هنرمندان را دور هم جمع کردیم. بسیاری از هنرمندان فعال به این بحران پاسخ دادند.

هنر گفتمان پرور است
کرست درکون رییس موزه هنر مدرن تیت در لندن، می گوید: اهمیت اقتصادی هنر نسبت به اهمیت فرهنگی آن هر روزه کاهش می یابد. در گذشته رابطه سالمی بین هنر به عنوان یک محصول و یک کالای فرهنگی وجود داشت اما امروزه این رابطه از بین رفته است.
افزایش فراوان اهمیت مالی آثار هنری با اهمیت فرهنگی آن برابر نبوده است. این آثار دیگر کالاهای فرهنگی نیستند؛ بلکه قطعاتی از تولیدات تجملی به شمار می آیند. با تمام اینها باید گفت هنر به دلیل گفتمانی که می تواند پدید آورد منحصر به فرد است، گفتمانی که آن را به کالایی فرهنگی تبدیل می کند. باید به دنبال قعطات هنری باشیم که فرهنگی هستند؛ زیرا آنها عقیده بهبود جهان پیرامون ما را بهبود بخشند. برای تحقق این هدف باید باور خود را به قضاوت و نقد بدون توجه به اهمیت مادی احیا کنیم.