نشست شماره بیست و نه جامعه نیومدیا
بنیاد لاجوردی با همکاری جامعه‌ی نیومدیا نشست شماره بیست و نه با عنوان «سرهای بی‌تن» همراه باارائه‌ای از ستاره فاتحی و شهرزاد ایراننژاد،برگزار می‌کند.
«سرهای بی‌تن» نشستی بینارشته‌ای است که با حضور ستاره فاتحی و شهرزاد ایراننژاد عصر سه‌شنبه بیست و هفتم مهر ماه، ساعت 19 در بنیاد لاجوردی برگزار می‌شود. ستاره فاتحی هنرمند و کوریوگرافر در گفتگو با همکارش شهرزاد ایراننژاد پژوهشگر تاریخ پزشکی، به شرح پروژه اخیرشان خواهند پرداخت و در پایان به پرسش‌ها پاسخ خواهند داد.
«سرهای بی‌تن» پروژه‌ی پژوهشیِ ستاره فاتحی، هنرمندِ طراحِ حرکت و اجرا است. «سرهای بی‌تن» یک استعاره است، یک حالتِ فرض گرفته شده؛ استعاره‌ای است از بدن در بافتارِ فرهنگِ گریزان از تعریف، چند‌لایه و تعارف‌آلودی که درون مرزهای فرهنگیِ ایران تکوین یافته است. همکاری فاتحی با ایراننژاد، بر پایه‌ی علاقه‌ی مشترک آنها برای نگاه کردن به داستان بدن در پس‌زمینهِ‌ی فرهنگیِ مشترک آنهاست. درگیریِ فاتحی با بدن به عنوان ابزاری برای تولید فکر و اشتغالِ ایراننژاد به جایگیریِ قوای باطنی در مغزِ فیزیکی نقطه‌ی تلاقیِ کارِ هنرمند و پرسش‌های پژوهشگر است. پروژه‌ی کنونی آنها با حمایت آرتس کابینت که موسسه‌ای خیریه با هدف ترقی دادن روش‌های آموزشی در هنر و فرهنگ است شکل گرفته است.
این نشست عصر سه‌شنبه 27 مهر ماه، ساعت 19، در بنیاد لاجوردی به نشانی خیابان کریمخان، خیابان نجات الهی (ویلا)، خیابان سپند شرقی، ساختمان 32، پلاک 20، طیقه همکف برگزار می‌شود.
ستاره فاتحی هنرمند/کوریوگرافر، مدرس، اجراگر و فارغ التحصیل از رشته‌ی کوریوگرافی در آمستردام است و در حال حاضر یکی از گردانندگان موسسه‌ی توسن است که تبادل هنری بین ایران و هلند را تسهیل می‌کند. فاتحی در کنکاش با پیشینه و داستان بدن‌هایی است که هر یک به نوعی شکل دهنده‌ی تصویرِ او از بدنش هستند، این بدن‌ها از بدن مادربزرگ، بدن معلم رقص، بدن کوهنورد پدر، بدن بیمار پدربزرگ تا بدن جراحی پلاستیک شده‌ی فامیل، بدن عروسک‌های باربی‌اش و بدن مجهز به انواع تکنولوژی‌های روز را در بر می‌گیرند.
شهرزاد ایراننژاد پژوهشگر در تاریخ پزشکی اخلاطی در جهان اسلام است. پژوهش او دو مسیرِ کلی را دنبال می‌کند.طب اخلاطی در ایران در نسبت با بافتارِ فرهنگی‌اش و همچنین، تاریخ پزشکی اخلاطی در جهان اسلام در نسبت با پیشینه‌ی هلنی‌اش. او اکنون در حال کار کردن روی رساله‌ی دکترایش با عنوان «جایگیری حواسِ باطنیِ ابن سینایی در بدنی بقراطی» در ماینتز (آلمان) است. در این پروژه، او روی ایده‌های هلنی در مورد کارکردهای ذهنی و جایگیریِ آنها در مغز «فیزیکی» کار می‌کند؛ ایده‌هایی که در قرون وسطی به جهان اسلام منتقل شدند و در آثار ابن سینا نمود یافتند. بخشی از انگیزه‌ی او برای کار کردن روی نظریه‌ی «حواس باطنی» دغدغه‌ی او به مسئله ذهن- بدن است.
علاقه مندان روز سه شنبه ۲۷ مهر۱۳۹۵، ساعت19 در بنیاد لاجوردی میتوانند در این نشست شرکت کنند.