هنرمند عکاس، Jonathan Lipkin، در طول هفت سال گذشته طنین احساسی اقیانوس را ثبت کرده و در مورد درک ما از دریا و ماهیت ناپایدارش کاوش کرده است.

به گزارش گالری آنلاین، عکس‌های ترکیبی او با بازآفرینی فضای روانشناختی اقیانوس، با باز نگه داشتن چندین ثانیه‌ای شاتر دوربین ایجاد، و بعد در ابعاد بسیار بزرگ چاپ شدند تا تماشاگران را در افقی بی‌کران غرق کنند.

اقیانوس اولین فصل مجموعه‌ای است که Lipkin در آن ارتباط ما با دنیای طبیعی، ادراکمان نسبت به بی‌نهایت از طریق دریا، و چگونگی بیان عکاسانه‌ی منظره را بررسی می‌کند.

عکاس این نکته را یادآوری می‌کند که: اقیانوس دارای حالتی متغیر، مکرر و پایدار است. امواج به طور مداوم خود را به ساحل می‌زنند، و در همان حال افق با بی‌کرانگی در پیش ما امتداد می‌یابد. گفته می‌شود که عکس‌ها گذر زمان را متوقف می‌کنند و اغلب، زمان نوردهی به اندازه‌ای کوتاه است که گذر زمان حس نمی‌شود. با وجود آنکه به شیوه‌ی معروف به “straight photography” عادت کرده‌ایم، اما این سبک قابلیت بیان تجربیات من در مورد اقیانوس را ندارد.